رسانههایی که در درون و برون ایران کار بازتاب خبر و تفسیر مسایل روز را برعهده دارند، کم نیستند. در این عرصه برای هر سلیقه و گرایشی وبسایتها، روزنامهها و نیز انواع رسانههای شنیداری و دیداری فارسی زبان در دسترس همگاناند.
“میهن” نیز در گذشته به اندازۀ توان خود در این زمینه کوشیده است.
امّا فراوانی و تنوع رسانههایی از این قبیل، که از پشتوانههای مالی و امکانات لازم، از جمله، همکاری روزنامهنگاران حرفهای و عرضه لحظه به لحظۀ خبر وتفسیر آن برخوردارند، ضرورت ادامه انتشار “میهن” به روال گذشته را از میان برده بود.
اینک میکوشیم تا دوره جدید «میهن» را به انتشار مقالات تحلیلی پیرامون موضوعهای اساسی و کلیدی که میتوانند به روشن کردن و تدوین و تدقیق راهبردها و روشهای سیاست ورزی در ایران کمک کنند، اختصاص دهیم. بر این اساس دو معیار اصلی را برای کار خویش برگزیده ایم: نخست، به مسایل و موضوع هایی بپردازیم که، حداقل از نگاه ما، ضمن برخورداری از اولویت، ریشه دار و اساسیاند و در نتیجه خصلت تاریخی به خود گرفتهاند، و هنوز و همواره جای آن است که مورد توجه و بحث و بررسی باشند. دوم، تاکید بر تامل و تدقیق، به جای توجه به سرعت و جذابیت و تنوع. از این رو، مخاطبان ما عبارت خواهند بود از کنشگران سیاسی، در هر سطح و درجهای، و نیز همۀ کسانی که علاقه و نگرانی خود را نسبت به ایران و کاوش و تحلیل در مسائل آن حفظ کردهاند.
اما فراهم آوردن نشریهای که از حداقل چنین کیفیتهائی برخوردار باشد کار خطیری است که شرط لازم آن توانایی در جلب همکاری اندیشمندان و صاحبنظران ایرانی و بهرهگیری از تجارب مشابه بینالمللی است.
با توجه به دشواری و سنگینی این وظیفه، «میهن» دوره جدید، نخست “دو ماهنامه”، و در گامهای بعدی و در صورت جلب همکاری اهل نظرواندیشه، به صورت ماهنامه و حتی هفته نامه انتشار خواهد یافت.
ما از افقهای گوناگون فکری و عقیدتی میآئیم و تجربههای متفاوتی را پشت سر داریم. محور مشترکی که به همکاری ترغیبمان می کند باور به منشور جهانی حقوق بشر، ضرورت جدایی دین از دولت و اعتقاد به درونزایی راهبردهای گذار به دموکراسی در ایران است.
هم چنین امیدواریم به یمن مساعدت و توجه همکاران دیگر، این گوناگونی و تفاوتها را هرچه غنیتر کنیم. ما معتقدیم که تنها از این راه- راهِ گوناگونی و پذیرش تفاوتها و سرانجام مدارا و سازش- است که میتوان بر سر حداقلهایی که قرار است چشم انداز رستگاری را به ما بنمایاند، به اجماع و توافق رسید.
لازمه رعایت تامل و ریزبینی، از لحاظ فنی، فراهم آوردن امکان دسترسی آسان به نسخه چاپی مطالب سایت است. به همین علت همۀ مطالب به صورت پی دی اف هم ارائه خواهند شد. تلاش ما برآن است که خوانندگان علاقمند بتوانند نسخه چاپی سایت- یا نشریه- را نیز در آیندهای هرچه نزدیکتر دریافت کنند.
هم چنین از شمارۀ دوّم صفحاتی را نیز به نظرات و انتقادات خوانندگان اختصاص خواهیم داد.
***
آن چه را که در شمارۀ اول گرد آورده شده باید حاصل جمع برخی از نظریات و آراء و تصوراتی دانست درباره بغرنج یا خواستی که مدتهاست جنبه تاریخی به خود گرفته : راهکارهای گذار به دموکراسی در ایران. روشن است که جمع آوری و کنار هم گذاشتن این مقاله ها ضرورتا به فراهم آمدن یک راهکار نهائی و قطعی، یا حتی به فرآیندی عملی و مؤثر برای رسیدن به چنین راهکاری، منجر نخواهد شد. مقصود تنها ارائۀ برآوردی از سطح و کیفیت و بضاعت آراء و اندیشهها، تا آن جا که بدانها دسترسی داشتهایم، بوده است. هرچند ناگفته پیداست که امیدواریم چنین کاری به روشن شدن راه های رسیدن به آرزوهایی که بدان ها اشاره کردیم، کمک کند.
قرار گرفتن نظرگاههای مختلف در بارۀ گذار به دموکراسی، که تا حد امکان از سوی معتقدان به همان راهکار و راهبرد توضیح داده شده، امکان مقایسه و سنجش آنها را نیز برای خوانندگان فراهم میآورد. هم چنین در کنار این پرونده؛ مقالاتی نیز چشم انداز احتمالی برای آینده نزدیک پیش رو را تحلیل کرده اند.
شمارۀ دوم نشریه به موضوع «روشنفکری و نهضت اصلاح دینی» خواهد پرداخت. از هم اکنون و با سپاس فراوان به انتظار مقالات صاحبنظران در این زمینه هستیم.
هیات تحریریه (محمد جواد اکبرین، رضا علیجانی، علی کشتگر، محسن یلفانی)