جنبش «زن، زندگی، آزادی» گسترده ترین جنبش مدرن و مدنی و سراسری در ایران پس از انقلاب بوده است. علیرغم همه فداکاری‌ها و جانفشانی‌ها و دستاوردهای بسیار اجتماعی و تاریخی که این جنبش در پی داشته ( و در شماره پیشن میهن مورد بررسی قرار گرفت)، به علت تصلب، قساوت و سرکوب نظام ولایی تاکنون نتوانسته به اهداف خویش برسد. زندگی مردم ایران تحت فشارهای مختلف به خصوص تنگنای طاقت‌فرسای معیشتی است و سرزمین ایران نیز تحت حکومت نالایقان یغماگر اقلیت ولایی در ابعاد گوناگون در حال نابودی است. این وضعیت بغرنج بسیاری از دلسوزان مردم و میهن را به فکر ضرورت یک «جبهه نجات ملی» برای هماندیشی نظری و هم افزایی عملی برای غلبه بر بزرگترین مانع رهایی و توسعه ایران یعنی استبداد سهمگین دینی انداخته است.
در این ماه‌ها منشورهای مختلفی در داخل و خارج از کشور منتشر و جلسات و سمینارهای مختلفی برپا شد که مورد بحث و نقد و نظر جدی قرار گرفت. همچنین جمع‌هایی نیز تشکیل شد و برخی داعیه رهبری جنبش را مطرح کردند که مورد بحث و نقد همگانی قرار گرفت. جلسات و سمینارها و هم‌اندیشی‌های گوناگونی نیز برای برسی مسئله گذار و عمدتاً معطوف به بعد از گذار تشکیل شده و می‌شود. اما مسئله اصلی که وضعیت پیشا گذار و معضل گذار و واقعیت های ملموس آن استِ، تاحد زیادی مورد غفلت واقع شده است.
مباحث این روزهای فضای سیاسی و نخبگانی ایران و مهمتر از آن وضعیت تیره و تباهی که استبداد دینی برای میهن و مردم ما ایجاد کرده است، شورای تحریریه میهن را وادشت که شماره بعدی میهن را به موضوع
«جبهه نجات ملی»
اختصاص دهیم.
در این شماره می‌خواهیم با همکاران و صاحب‌نظران عزیز این محورها را به بحث بگذاریم:
بحران‌های عظیم و مبرمی که مردم و مملکت ما بدان دچارند کدام‌اند؟
نواقص و موانع اصلی جنبش زن، زندگی، آزادی و به طور کلی جنبش تغییرخواهی برای گذار از ج.ا. کدام‌اند؟
آیا حل مسئله رهبری جنبش جزء اولویت‌های نخست است؟ حل این نقیصه تا چه میزان می‌تواند جنبش را در رسیدن به هدفش یاری برساند؟
مسئله تغییر تناسب قوای سیاسی و مسئله جذب به اصطلاح قشر خاکستری چه میزان دارای اهمیت است و چه راه‌حل‌هایی برای آن پیشنهاد می‌شود؟
مسئله تشکل‌یابی جنبش در داخل چه اهمیتی دارد و چه راه حل‌هایی برای آن متصور است؟ (اعم از اعتراضات، اعتصابات و …).
اگر به رهبری و راهبری جمعی باور داشته باشیم، مسئله همگرایی نیروهای سیاسی و مدنی باید در برگیرنده چه نیروها و طیف‌هایی باشد و چگونه شکل بگیرد؟
در این روند، منشورنویسی چه نقش و اهمیتی دارد و چگونه باید صورت بگیرد؟
آیا رهبری و راهبری جنبش باید در داخل شکل بگیرد و یا آن که چون در داخل امکان پذیر نیست، باید در خارج تحقق یابد؟ نسبت داخل و خارج در مسئله راهبری جنبش چگونه است؟
نسبت رهبری جنبش با افکار عمومی جهانی و نیز دولت‌های خارجی چیست؟
شورای دبیران نشریه میهن
جواد اکبرین، رضا علیجانی، علی کشتگر و محسن یلفانی